Dotyk- rezerwacja dla najbliższych

Widzę, że poprzedni post wywołał wielkie poruszenie. I głosy były różne. Większość wypowiadających się w mniejszej lub w większej mierze zgadzało się z moim zamysłem, choć zdaję sobie sprawę z tym, że nie zawsze potrafię dobrze opisać to, co mi chodzi po głowie. Ale były też komentarze, do których chciałam się odnieść w tym wpisie i zachęcić was do dalszej dyskusji.Komentarz Moniki na facebook’owym fanpage: miałam dziwne odczucia czytając ten wpis.. „łapska” babci brzmią tak jakby na dziecko czyhało niebezpieczeństwo zagrażające jego życiu… dla tej babci to radość móc popatrzeć i dotknąć maleństwo a nawet wrócić wspomieniami do swojej młodości i czasów bycia młodą mamą. A propos zarazków, co zrobić jak dziecko podrośnie i będzie dotykało wszystkiego i wszędzie nie patrząc na brud, smród czy cokolwiek innego? :) drogie mamy wyluzujcie troche pod tym względem!! „cudze dzieci” to Wasze dzieci, tak bardzo będą cudze dla innych ile na to pozwolicie.Komentarz Anonimowy pod wpisem:Przez półtora roku nigdy mi się nie przytrafiło, żeby ktoś dotykał/głaskał moją córkę, mimo, że ta jest bardzo otwarta na ludzi, zawsze się uśmiecha i sama wchodzi w interakcje z otoczeniem. Gdyby jednak tak się zdarzyło- myślę, że dzieci dotykają o wiele „gorsze” rzeczy i są narażone na bakterie nie tylko przez głaskanie przez obcych ludzi.Komentarz anonimowy pod wpisem:@Anno ja jednak myślę, że głaskanie czy inne zachowania, które powszechnie uznawanie są za życzliwe nie spowodują, że dziecko będzie zbyt ufne. Teraz, gdy dzieci sa małe mamy nad tym kontrolę, będzie czas że dzieci staną się bardziej niezależne, ale zanim do tego dojdzie jest czas na naukę podstawowych zasad bezpieczeństwa, jak i kultury osobistej. Jest granica między naruszeniem przestrzeni osobistej, a zachowaniami, które są pożądane, typu uprzejmość....Sporo z was chwyciło się tego co napisałam o higienie. Żeby nie było, nie jestem sterylna i moje dziecko też nie będzie. Bierze do buzi klucze, zdarza się polizac poręcz w windzie i tragedii z tego nie robię. Zarazków nie uniknę, a mając w domu psa cieszę się, że odpowiedni stopień odporności na bieżąco jest nabywany. Dodam, że jeszcze nie było wypadku z pleśniawkami w buzi mimo takich „akcji”.Ale chciałam, żeby sednem mojej wypowiedzi był dotyk. DOTYK, który jest formą intymności, czymś przeznaczonym dla nielicznych. Dlaczego obce osoby mają dotykać moje dziecko? Dlaczego mam jako matka pozwalać na takie zachowanie? Chyba naturalną reakcją jest ochrona.I wiem, że dotyk dotykowi nie jest równy. Ksiądz w kościele dziecko błogosławi znakiem Krzyża. Na taki dotyk się zgadzam. Kiedy w autobusie pani przytrzymuje malucha, żeby nie upadł to dobry dotyk- nie nachalny, ale chroniący. To dotyk na który nie można się gniewać a nawet jeśli nie było pytania wprost „czy można”, to jest to spojrzenie, rodzaj porozumienia. Więc jaki dotyk był tematem mojego wpisu? Nachalny, narzucający się, taki na który ja się nie godzę, gdyby ktoś spróbowałby mnie tak dotknąć. Głaskanie jest przeznaczone dla nas- najbliższych, całowanie też. To jest już sfera intymna, w którą ktoś próbuje wkroczyć i to bez pytania.A jaka jest dla was granica? Na co obcym pozwalacie w stosunku do siebie, a na co w stosunku do dziecka? Czy skoro nie przeszkadza wam pocałowanie w głowę czy dotknięcie polika czy na takie same głaskanie pozwolilibyście, gdyby to dotyczyło waszej osoby?Może jestem z typu tych mało wylewnych, ale nie pozwalam się głaskać wszystkim ;)