duuuża piaskownica

Ten tydzień był pełen wrażeń. W środę wizyta u Magdy i Kubusia, w czwartek spotkanie w Klubie Kangura i pożyczenie od Dominiki MT, w piątek byłyśmy z wizytą u Niny, Antosia i Malinki, a dziś... Dziś miałyśmy być w domu, ja miałam nadrobić kilkudniowe zaległości w sprzątaniu, ale zadzwoniła Karolina i w 30 minut spakowałyśmy się i siedziałyśmy w autobusie jadącym w stronę Zatoki. Swoją drogą wszyscy się dziwią, że tak szybko, ale skoro dziecko było w miarę najedzone... A ubranie i wrzucenie do chusty trwa chwilę...

Jakie to cudowne uczucie mieszkać tak blisko "wielkiej wody" i móc przechadzać się po plaży.Zawsze doceniałam ten fakt, ale... No właśnie. Zawsze było jakieś ALE. A to pogoda nie ta, a to daleko, a to samemu się nie chce, a przeważnie w grę wchodziły dwa z tych trzech czynników. Bo powiedzmy sobie szczerze, ale co to za frajda iść samemu? Ano żadna. Ale dziś mając doborowe towarzystwo Karoli i Majeczki Zatoka była nasza ;)

Do tego było to pierwsze spotkanie Łucji z piaskiem (wody na razie wolałam jej nie pokazywać- będę szczęście dawkować ;) ). Byłam zaskoczona jej reakcją. Przesypywała piasek z ręki do ręki, próbowała wylizać palce, opanowała obsługę łopatki, a tak tym wszystkim byłą zaaferowana, że ani ja ani jedzenie mogliśmy nie istnieć. Po 4 godzinach dopiero przyszła, trochę pojadła i pognała dalej się bawić. 

Wiosek z dnia dzisiejszego? Trzeba będzie wybierać się nad Zatokę co najmniej raz w tygodniu. Teraz będziemy miały z kim :)